ශ්‍රී ලංකාව, දේශීය වෛද්‍ය විද්‍යාව සහ ආයුර්වේදයේ ගැඹුරු සම්ප්‍රදායක් ඇතුළුව සංස්කෘතික උරුමයන්ගෙන් පොහොසත් ගුණාංගයන්ගෙන් යුක්තය. සහශ්‍ර ගණනාවක් පුරා, සෞඛ්‍ය සහ යහපැවැත්ම සඳහා ස්වභාවික සහ විස්තීර්ණ ප්‍රවේශයක් ලබා දෙමින් ශ්‍රී ලාංකිකයන්ගේ ජීවිතවලට මේ සාකල්‍ය සුව කිරීමේ පද්ධති අත්‍යවශ්‍ය වේ.

ශ්‍රී ලංකාවේ දේශීය පාරම්පරික වෛද්‍ය විද්‍යාවේ මූලයන් නවීන වෛද්‍ය විද්‍යාව පැමිණීමට බොහෝ කලකට පෙර පුරාණ කාලයේ සිටම සොයාගත හැකිය. ස්වදේශික විශ්වාසයන්, ජන පිළියම් සහ පරම්පරාවෙන් පැවත එන දැනුමෙන් පෝෂණය වූ මේ වෛද්‍ය ක්‍රමය දේශීය ජනගහනයේ සෞඛ්‍ය අවශ්‍යතා සපුරාලීම සඳහා ඓන්ද්‍රීයව පරිණාමය විය.

ආයුර්වේදය, එනම් “ජීවිතයේ විද්‍යාව“, ශ්‍රී ලංකාවේ සාම්ප්‍රදායික වෛද්‍ය විද්‍යාවේ තවත් පදනම කි. වසර පන්දහසක ට පෙර ඉන්දියානු උපමහාද්වීපයේ ආරම්භ වූ ආයුර්වේදය ප්‍රශස්ත සෞඛ්‍යයක් ලබා ගැනීම සඳහා මනස, ශරීරය සහ ආත්මයේ සමතුලිතතාවය අවධාරණය කරයි. ශතවර්ෂ ගණනාවක් පුරා, ආයුර්වේදය ශ්‍රී ලංකාවට ව්‍යාප්ත වූ අතර, එය දේශීය සුව කිරීමේ පිළිවෙත් සමඟ ඒකාබද්ධ වූ අතර, අද්විතීය හා විචිත්‍රවත් සම්ප්‍රදායක් නිර්මාණය කළේය.

දේශීය සාම්ප්‍රදායික වෛද්‍ය විද්‍යාවේ සහ ආයුර්වේදයේ හදවතේ රෝග විනිශ්චය, ප්‍රතිකාර සහ වැළැක්වීම සඳහා මඟ පෙන්වන ප්‍රධාන මූලධර්ම කිහිපයක් තිබේ. මේ මූලධර්මයන් ස්වභාවධර්මය සමඟ පුද්ගලයාගේ අන්තර් සම්බන්ධතාවය සහ ශරීරය තුළ සමබරතාවය පවත්වා ගැනීමේ වැදගත්කම වටා කැරකෙයි.

ආයුර්වේදයට අනුව වාත, පිත්ත සහ කඵ යන ඒවා ත්‍රිදෝෂ නමින් හැඳීන්වේ. පුද්ගලයෙකුටම විවිධ කායික හා මනෝවිද්‍යාත්මක ක්‍රියාකාරකම් පාලනය කරන මේ දෝෂවල අද්විතීය සංයෝජනයක් ඇත. දෝෂවල අසමතුලිතතාවය රෝගවලට තුඩු දෙන බව විශ්වාස කරන අතර ප්‍රතිකාර මගින් සංහිඳීයාව යථා තත්ත්වයට පත් කිරීම අරමුණු කරයි.

මීට අමතරව, සෞඛ්‍ය ප්‍රවර්ධනය කිරීම සහ රෝග වැළැක්වීම සඳහා ආහාර, ජීවන රටාව සහ ශාක සාර ප්‍රතිකාරවල වැදගත්කම පද්ධති දෙකම අවධාරණය කරයි. ඖෂධීය ශාක විශාල සංඛ්‍යාවක් ඒවායේ ප්‍රතිකාර ගුණ සඳහා යොදා ගන්නා ශාකසාර වෛද්‍ය විද්‍යාවේ ප්‍රධාන කාර්යභාරයක් ඉටු කරයි.

දේශීය සාම්ප්‍රදායික වෛද්‍ය විද්‍යාවට සහ ආයුර්වේදයට පුද්ගල අවශ්‍යතා සහ කොන්දේසි අනුව සකස් කරන ලද පුළුල් පරාසයක සුව කිරීමේ ක්‍රම ඇතුළත් වේ. මේවාට ශාකසාර ප්‍රතිකාර, ආහාර නිර්දේශ, ජීවන රටාව වෙනස් කිරීම්, සම්බාහන චිකිත්සාව, භාවනාව සහ අධ්‍යාත්මික පිළිවෙත් ඇතුළත් විය හැකිය.

ඖෂධීය ශාක සිය ගණනක් ඔවුන්ගේ විවිධ ගුණාංග සඳහා භාවිතා කරන ඖෂධීය ප්‍රතිකාරයේ පදනම සාදයි. කහ, ඉඟුරු සහ කුරුඳු වැනි ශාක ඒවායේ ප්‍රති-ගිනි අවුලුවන, ප්‍රතිඔක්සිකාරක සහ ප්‍රති-ක්ෂුද්‍ර ජීවී ගුණාංග සඳහා ගෞරවයට පාත්‍ර වේ.

ශාකසාර ප්‍රතිකර්ම වලට අමතරව, සෞඛ්‍යය පවත්වා ගැනීමට සහ අසමතුලිතතා ආමන්ත්‍රණය කිරීමේදී ආහාර මාර්ගෝපදේශ තීරණාත්මක කාර්යභාරයක් ඉටු කරයි. ආහාර ඔවුන්ගේ රසය, ශක්තිය සහ දෝෂවල ඇති බලපෑම මත පදනම්ව වර්ගීකරණය කර ඇත. පුද්ගලයන්ට ඔවුන්ගේ ව්‍යවස්ථාවට අනුබල දෙන දැනුවත් තේරීම් කිරීමට ඉඩ සලසයි.

ආයුර්වේද ප්‍රතිකාරයේ තවත් අත්‍යවශ්‍ය අංගයක් වන්නේ අභ්‍යංග ලෙස හඳුන්වන සම්බාහන චිකිත්සාවයි. උණුසුම් ඔසු තෙල් භාවිත කරමින්, චිකිත්සකයන් සංසරණ උත්තේජනය, ලිහිල් කිරීම ප්‍රවර්ධනය සහ ශරීරය විෂ ඉවත් කිරීම සඳහා මෘදු නමුත් ප්‍රබෝධමත් සම්බාහන සිදු කරයි. තවද, මනස පෝෂණය කිරීමට සහ අභ්‍යන්තර සමෝදානය වර්ධනය කිරීමට භාවනාව සහ අධ්‍යාත්මික පිළිවෙත් ඇතුළත් වේ. හුස්ම පාලනය, ඉරියව් සහ භාවනාව අවධාරණය කරන යෝග, ශාරීරික හා මානසික යහපැවැත්ම වැඩි දියුණු කිරීම සඳහා බොහෝ විට නියම කරනු ලැබේ.

දේශීය සාම්ප්‍රදායික වෛද්‍ය විද්‍යාව සහ ආයුර්වේදය ශ්‍රී ලංකාව තුළ අඛණ්ඩව දියුණු වෙමින් පවතින අතරම, ඔවුන් නවීන අභියෝග සහ අවස්ථාවන්ට ද මුහුණ දෙයි. මෑත වසරවලදී, දේශීය හා ජාත්‍යන්තර වශයෙන් මේ පුරාණ සුව කිරීමේ පද්ධති කෙරෙහි නව උනන්දුවක් ඇති වී ඇති අතර, ඒවායේ සාකල්‍ය ප්‍රවේශය සහ කාර්යක්ෂමතාවය පිළිබඳ වැඩෙන පිළිගැනීමක් මගින් මෙහෙයවනු ලැබේ.

තවද, ආයුර්වේදයේ ගෝලීයකරණය එහි වාණිජකරණයට හේතු වී ඇති අතර, තත්ත්ව පාලනය, අව්‍යාජභාවය සහ සංස්කෘතික විසර්ජනය පිළිබඳ උත්සුකයන් මතු කරයි. ආයුර්වේදයේ ප්‍රඥාවෙන් ප්‍රයෝජන ගත හැකි අයට ප්‍රවේශ විය හැකි සහ දැරිය හැකි මිලකට පවතින බව සහතික කරන අතරම එහි අඛණ්ඩතාව ආරක්ෂා කර ගැනීම අත්‍යවශ්‍ය වේ.

අවසාන වශයෙන්, ශ්‍රී ලංකාවේ දේශීය සාම්ප්‍රදායික වෛද්‍ය විද්‍යාව සහ ආයුර්වේදය පුරාණ ප්‍රඥාව සහ ස්වභාවික ප්‍රතිකර්ම මුල්කරගත් සෞඛ්‍ය සහ යහපැවැත්ම සඳහා පරිපූර්ණ ප්‍රවේශයක් ඉදිරිපත් කරයි. සමතුලිතතාවය, සමගිය සහ අන්තර් සම්බන්ධතාව යන මූලධර්ම වැලඳ ගැනීමෙන්, මේ සුව කිරීමේ පද්ධති සෞඛ්‍ය සම්පන්න සහ තෘප්තිමත් ජීවිතයකට මාර්ගයක් සපයයි. නවීන සෞඛ්‍ය සේවාවේ සංකීර්ණතා සමඟ සැරිසරන විට, සැබෑ සුවය ආරම්භ වන්නේ අභ්‍යන්තරයෙන් බව තේරුම් ගත් අපේ මුතුන් මිත්තන්ගේ අකාලික ප්‍රඥාව අමතක නොකරමු.

අධ්‍යාපන ප්‍රකාශන

නියෝජ්‍ය කොමසාරිස්

ටී.එම්.එස්. තෙන්නකෝන්