සිම්ජාගේ කඳවුරට හොර රහසේ ඇතුළු වී සිතියම ලබා ගැනීමෙන් පසුව හර්ෂදේවයන් සහ උදකාභිරාක්‍ෂයන් ගේ සතුට සීමා රහිත විය. ඒ සිතියම සතුරන්ගෙන් සොරා ගැනීම යනු, එතැනින් ඉදිරියට ඇති ගමන් මාර්ගය මුළුමනින්ම සතුරන් කෙරෙන් සඟවාලීමක් හා සමාන විය.

ඒ සමගම සිම්ජාගේ පෙට්ටගමේ තිබුණු ආභරණ අතර ගිජුළිහිණි සංකේතයෙන් යුතු සිම්ජාගේ රාජකීය යුධ නළල් පටයත්,සිම්ජාට ඔහුගේ පිය පරපුරෙන් හිමිවූ ඉතිහාසගත රාජකීය කිණිස්සත් සොරා ගැනීම යනු, ප්‍රසිද්ධියේ සිම්ජාහට එල්ල කළ කම්මුල් පහරක් විය.

සතුරු කඳවුරේ සෙබළුන් දහස් ගණනක් පන්දම් දල්වා ගෙන මහ රෑපුරාවට අබිරහස් ඝාතකයා සොයා නිදි වරමින් එහා මෙහා දුව පැනීමත්, සිම්ජාගේ ඉහවහා යන කෝපයත් ගැන සිතමින් මේ හෙළ රණශූරයන් දෙදෙන පහත් හඬින් සිනාසෙමින්, විහිළු තහළු කරගත්හ. මුර සෙබළුන් දෙසියයකට හොරා, දහස් ගණනක සතුරු සේනාවක් මැදට රහසින් පැමිණ, අවිගත් සෙබළුන් නිරායුධව සහ නිහඬව මරා දමා, තමන්ට අවශ්‍ය දේ සොරකම් කරගෙන, ඊට හිලවුවට මෙන් ඔවුන්ගේ ඔත්තුකරුවෙකු ගේ හිස එම පෙට්ටගමට දමා වසා තබා, යළි නිරුපද්‍රිතව ආපසු ඒම යනු එසේ මෙසේ ක්‍රියාවක් නොවේ.

යළිත් ගෝරාවරුන්ගේ කාලවර්ණ ඇඳුම් ඇඳ සිටි ඔවුන්, කෙටි මං ඔස්සේ කඩිනමින් සැතපුම් කිහිපයක් දුරින් වූ නැගෙනහිර වෙරළට ගමන් ගත්තේ සිම්ජාගේ නෞකාව වෙත යාමටය. නැගෙනහිර ප්‍රදේශය අතැඹුලක් සේ දත් හර්ෂදේවයෝ, එම මාර්ගයේ ඔහු දන්නා ගල් කුළක් පාමුල වූ සැඟවුම්ස්ථානයක අර සිතියමත්, සිම්ජාගෙන් සොරාගත් ආභරණත් සැඟවූයේ යළි එන ගමන් ගෙන යාමටය.

වෙරළට ළඟා වන්නට ඔවුන්ට සිංහල පැය කිහිපයක් ගත විය. ඒ වන විට මධ්‍යම රාත්‍රිය පසු වූවාපමණි. වෙරළෙන් සැතපුම් භාගයක් පමණ දුරින් නෞකා සියල්ල නැංගුරම් ලා තිබූ අතර, ඒ සෑම නෞකාවකම පන්දම් කිහිපයක් දල්වා තිබෙනු ඔවුනට පෙනී ගියේ දඟළන කණාමැදිරි එළි පරිද්දෙනි.එසේම නැව් වල සිට වෙරළට සේනාව ගෙන ආ දැවැන්ත පහුරු ද ඒ පහුරු වල දෙදෙනා බැගින් මුරකරමින් සිටි ලුන්ඩා යෝධයන් ද මෙහිදී ඔවුන්ට පෙනී ගියේය. මේ රණශූරයෝ දෙපළ එකිනෙකාගේ මුහුණුබලා ගත්හ. කළ යුත්ත හිරු උදා වීමට ප්‍රථම කළ යුතුය. මද මොහොතක් පහත් හඬින් කිසිවක් සාකච්ඡාකළ ඔවුන් දෙදෙනා දෙපසට බෙදී ගියහ.

වෙරළේ නවතා තිබූ පහුරු සහ වෙරළ අතර ගිනිමැළ දල්වා තිබිණ. ඒ ගිනිමැළ වලින් ආලෝකමත් නොවූ ස්ථාන දෙකකින් කළු පැහැති කුඩා ගුළි දෙකක් වේගයෙන් ගමන් කොට පහුරු වලට මුවා වූහ.මෙහිදී පහුරක සිටි ලුන්ඩා ගෝත්‍රිකයෙකු ඒ දෙස තියුණු දෙනෙතින් බලා හිඳ, කිසිත් වෙනසක් නොවූයෙන් යළි අහක බලා ගත්තේය. ඒ සාමාන්‍යයෙන් වෙරළබඩ සිටිනා වල් ඌරකු වන්නට ඇත.

කෙසේ වෙතත්,මාරයා ගේ පැමිණීම කෙසේ සිදු වූවේ දැයි ඔහු දුටුවේ නැත. මුහුදේ රළ පහරින් නැගෙන ඝෝෂාව අතර පිටුපසින් ආ කිසිවෙකු, සතුරු යෝධයාගේ මුව වසා තරයේ අල්ලාගෙන නිල ස්ථානයකට ක්‍ෂණික පහරක්දුන්නෙන්, සතුරා අප්‍රාණික වී ගියේය. බිමට වැටෙන්නටත් පෙර සතුරාගේ ගෙළ ‘ජරස්’ හඬින් වැරයේ අඹරවා දැමූ හර්ෂදේවයෝ සතුරාගේ කුණුපය සෙමෙන් බිම තබා සැහැල්ලුවෙන් පහුර මතට නැග්ගේය.පහුර මුර කළ අනෙක් සෙබළා, බංකුවක හිඳගෙන නිදි කිරා වැටෙමින් පහුරේ ලී ඇන්දකට හේත්තු වීසිටියේය. නිදි කිරමින් සිටිද්දී ඔහුගේ ගෙළට නිහඬවම වැදුණු ප්‍රබල පහරින් සුසුම්නාව කැඩී ගියේය.

හර්ෂදේවයෝ එම පහුරින් බැස, තවත් පහුරු අටකට සැහැල්ලුවෙන් ගොඩ වූයේ මුර කරමින් සිටි ලුන්ඩා යෝධයන් ගණනාවකට ජීවිත අහිමි කරමිනි. ඔහු එසේ වම් පසින් සතුරන් ශුද්ධ කරද්දී, දකුණු පසින් උදකාභිරාක්‍ෂයෝ, හමුවන සෑම සතුරෙකුටම නිහඬවම වග කියූහ. යාබද පහුරු වල සිටි සෙබළුන් කිසිවෙකුට ඒ ගැන හාංකවිසියක වත් හැඟීමක් නොවීය. පහුරු සියල්ලේම මුරකරුවන් වූ ලුන්ඩා යෝධයන් සියල්ලන්ම ඝාතනය වී අවසන් වුවද කෙඳීරීමක තරම් වත් හඬක් නැගීමට ඔවුන්ට කාලයක් නොවීය.ඉන්පසුව මැද පහුරේදී හමුවූ මේ රණශූරයෝ සාගරය මැද නැංගුරම් ලා තිබූ නෞකා සමූහය දෙස බැලූහ.

“මට පේන විදිහට අර මැද තියෙන ලොකු නැව තමයි සිම්ජාගෙ නෞකාව. ඒකෙ පන්දම් වැඩියි. අනෙක කුඹගස් තුනේ ලොකුම නැව සිම්ජාගේ කියලා ගාවුලා කියලා තියෙනවා.”මෙහිදී උදකාභිරාක්‍ෂයෝ, තියුණු දෙනෙතින් හර්ෂදේවයන් දෙස බැලූහ.“අපි මෙතනින් හෙමිහිට වතුරට බැහැලා පීනමු හූරා. නැවේ නැංගුරම් දම්වැල දිගේ උඩට නගින්න පුළුවන්.

රැළ ගහන හඬට උන්ට අපිව ඇහෙන එකක් නැහැ. රාත්‍රියේ පේන එකකුත් නැහැ...”

හර්ෂදේවයන් මෙහිදී සිනාමුසු මුහුණින් උදකාභිරාක්‍ෂයන් දෙස බැලීය.

“මං සූදානම් හූරා... නැගෙනහිර වෙරළ කියන්නෙ මගෙ රජ දහන...”

ඒ අන්ධකාර මධ්‍යම රාත්‍රියේ සැතපුම් භාගයක් දුර සීතල මහා සාගරයේ පිහිනීම යනු ළමා ක්‍රීඩාවක් නොවේ. එහෙත් හෙළයේ මහා ගෝරාවරයෙක් යනු ගොඩබිම මෙන්ම ජලයද දිග්විජය කළ අසමසම ශිල්පධාරියෙකි. ඔවුන් දෙදෙනා එක සේ පිහිනීමට සමර්ථ වුවද, ජල කසිණයේ පරතෙරට පත් උදකාභිරාක්‍ෂයෝ ජලය තුළින් ඈත දුටුවේ මහා දවාලක පිහිනා යන්නාක් මෙනි. ඔහුට ජලය යනු ඔහුගේ ජීව රුධිරය මෙන් විය. දැවැන්ත මෝරුන් දෙදෙනෙකු මෙන් එක සමාන වේගයෙන් පිහිනා ගොස් ඒ නැව් පෙළට ළං වන්නට ඔවුන්ට ගත වූයේ කෙටි කාලයකි. සිම්ජා ගේ දැවැන්ත නෞකාව පාමුළට ඔවුන් පැමිණියේ කිමිදීගෙනය. මන්ද යත්, එම නෞකා පන්තිය එකිනෙකට පියවර පණසක් පමණ දුරකින් නවතා තිබූ බැවිනි. දිය මතුපිටින් පිහිනා පැමිණියහොත් සතුරන් ගේ නෙත ගැටෙනු නොඅනුමානය.

සුවිසල් නැව් බඳට ආසන්නයෙන් පහතට වැටුණු දැවැන්ත යකඩ දම්වැල නැංගුරමේ දම්වැල විය යුතුය. එහෙත් එකවරම එම දම්වැල ඔස්සේ නැව් තට්ටුවට පැනීම අනතුරුදායක විය හැකි බැවින්, මේ ගෝරාවරුන් දෙදෙනා දිය මතුපිටම හිඳීමින් යම් කිසිවක් කෙටියෙන්, පහත් හඬින් සාකච්ඡා කළහ. දෙදෙනාම එම සැලසුමට එකඟ වූයෙන්, ඔවුන් වහා ක්‍රියාත්මක වූහ.

වරක් දෙවරක් දම්වැල සෙමෙන් ඇද බැලූ හර්ෂදේවයෝ වඳුරෙකු මෙන් ඒ දැවැන්ත දම්වැලේ එල්ලී ඉහළට නගින්නට වූහ. දම්වැලේ ඉහළටම නැග ගොස්, සෙමෙන් ඉහළට හිස ඔසවා බැලීමෙන් පසුව ඔහු එක අතකින් නැව් තට්ටුවේ වූ අත් වැටේ එල්ලී අනෙක් අතින් පහත සිටි උදකාභිරාක්‍ෂයන් හට කිසියම් සංඥාවක් කළේය. එම සංඥාව ලැබී මිනිත්තුවක් ගත වත්ම, උදකාභිරාක්‍ෂයන් ද, එම දම්වැල තරණය කොට හර්ෂදේවයන් අසලට පැමිණියේය. ඉන්පසුව සෙමෙන් දෙනෙත පමණක් පෙනෙන ලෙස හිස ඔසවා ඔවුන් නැව් තට්ටුව දෙසට එබුණහ.

නැව් තට්ටුව පන්දම් අටකින් ආලෝකමත් වී තිබුණි. එසේම එම දැවැන්ත නෞකාවේ තට්ටුව මත අතන මෙතන ඇවිදිමින් සහ ආයුධ අත මානයේ තබාගෙන වැතිර සිටි සිම්ජාගේ සෙබළුන් දස දෙනෙකු වූහ. එහෙත් තවත් සෙබළුන් නැවේ යට තට්ටු වල සිටිය හැකි බැවින්, කල්පනාකාරීව මේ හෙළ රණශූරයන් දෙදෙනා, අත් වැටේ අත් මාරුවෙන් එල්ලෙමින් සෙමෙන් සෙමෙන් නැවේ අවරය ආසන්නයේ එක මත එක තබා තිබූ ලී පෙට්ටි කිහිපයක් වෙත පැමිණියහ. ඉන් පසුව කල් යල් බලා ඉහළට එසවුණු හර්ෂදේවයෝ, අත් වැටෙන් නැව් තට්ටුවට පැන, අර ලී පෙට්ටි වලට මුවා වී සැඟවුණහ. තවත් මොහොතකින් උදකාභිරාක්‍ෂයන් ද, ඔහුට එක් විය. දෙදෙනා මද මොහොතක් සැඟව හිඳීමින් නැවේ තත්ත්වය අධ්‍යයනය කළහ.

සතුරු සෙබළුන් නොනිදා නැවේ තට්ටුව මත ආයුධ සන්නද්ධව සක්මන් කරති. එසේම මෙම සටන නිහඬව කළ හැක්කක් නොවේ. තවත් බලා සිටීමට කාලයක් නොවූයෙන් දෙදෙනා සතුරන්ට මුහුණ දීමට තීරණය කර ගත්හ. මද මොහොතක් කෙටි සාකච්ඡාවක් කරගත් ඔවුන් සියල්ල සිදු විය යුතු ආකාරය කතිකා කළහ.සියල්ල නූලට රූලට, කලට වේලාවට සිදු විය යුතුය. නොඑසේ නම් සියලු සැලසුම් ව්‍යර්ථ විය හැකිය. එම නිසා මෙහිදී හදිසි අවස්ථාවක් පැමිණියහොත් ගෝරාවරුන් වශයෙන් තමන් උපදවාගෙන සිටි අධිමානුෂික ශක්තීන් භාවිතා කළ යුතුය. ඒ සඳහා ඔවුන්ට තහනමක් ද නොවීය.

ඉන්පසුව මේ ප්‍රබල රණශූරයන් දෙදෙනා මොහොතක් දෙනෙත් පියා යමක් මෙනෙහි කළහ. ඉන්පසුව දෙදෙනා ඔවුනොවුන් දෙස බලා හිඳ යම් සංඥාවක් කරගත් ඔවුන්, අර පෙට්ටි ගොඩ දෙපසින් සෙමෙන් එළියට ඇදී, බිමටම ඇලී ඉදිරියට ගියේ කුරුමානම් අල්ලන දිවියන් මෙනි. අවරයේ මුර කරමින් සිටි දැවැන්ත සෙබළුන් දෙදෙනෙකු පිටුපසින් ළං වූ ඔවුන් ක්‍ෂණිකව එසවී එම සෙබළුන් දෙදෙනාගේ කටවල් තරයේ මිරිකා දමමින් පිටුපසට ඇදගෙන ක්‍ෂණිකව ගෙළවල් අඹරා දැමූහ. ඉන්පසුව එම මළ සිරුරු දෙක සෙමෙන් බිම තබත්ම, ඊට මදක් ඈතින් සිටි තවත් සෙබළෙක් අහඹු ලෙස පිටුපස හැරී බැලීය. බිම වැතිර සිටි සිය සගයන් දෙදෙනාත්, නැගී සිටි කාළවර්ණ අද්භූත පුද්ගලයන් දෙදෙනාත් දකිත්ම, ඔහු ගේ මුව මහත් සේ ඇදී ගියේය.

ඔහු මහ හඬින් කෑ ගසනවාත් සමගම ක්‍ෂණිකව ඔහු වෙත පිනූ හර්ෂදේවයෝ සතුරාගේ උගුරු දඬුව කැඩෙන්නට වේගවත් පහරක් දුන්නෙන්, නහයෙන් කටින් ලේ උතුරුවමින් සතුරු සෙබළාගේ මළ සිරුර නැව් තට්ටුව මත වැටී, බිම පෙරළී ගියේය. එම හඬින් අනෙක් සියලු සතුරු සෙබළුන් අවි අමෝරා ගනිමින් නැගිට ගත්හ. එහිදී එක් සතුරු සෙබළෙක්, නැවේ පසෙක එල්ලා තිබූ අනතුරු සංඥාවන් දක්වන ඝණ්ටාරය නොනවත්වා හඬවන්නට විය. ඒ හඬින් නැවේ ඇතුළු ගැබක සිටි සතුරු සෙබළුන් කිහිප දෙනෙක් ද අසිපත් අමෝරාගෙන නැව් තට්ටුව මතට දිව ආහ. යාබද අනෙක් නෞකා වලටද එම හඬ ඇසී තිබුණෙන් සෙබළුන් එම නැව් තට්ටු මත කලබලයෙන් දුව පනිනු පෙනී ගියේය.

සඳ තාරකා පවා මේ සිදුවීම දෙස දෑස් අයා බලා සිටි මොහොතේ, හර්ෂදේවයෝ සිය ඉතිහාසගත ගෝරා අසිපත් යුවළ ක්‍ෂණිකව ඇද ගත්හ. ඒ සමගම උදකාභිරාක්‍ෂයෝ සිය නැමි කඩුපත් යුගළ අතට ගත් අතර, සතුරු සෙබළුන් සියලු දෙනා ආයුධ අමෝරාගෙන අභියෝගාත්මක ලෙස කෑ ගසමින් මේ රණශූරයන් දෙදෙනා දෙසට දුවගෙන එන්නට වූහ.

මතු සම්බන්ධයි.

කතාව
හෙළසිරි ඉඳුනිල්
මොරමුදලිආරච්චි සිතුවම - සමන් ශ්‍රී කාන්ත