ව්‍යාසකාර සෘෂීන් ලියා තබන ලද “ගරුඬපුරාණය නැමැති ග්‍රන්ථයේ සඳහන් වන ශ්ලෝක රැසකින් මෙය සකස්වී ඇත.

යහපත් දිවි පෙවතකට හා දෙලොවටම සෙත සාදන “ව්‍යාසකාරය” කියූ විට අවුල් වී ගිය මනසට සුවදෙන ඖෂධයක් වනු ඇත. පැරැන්නන් අධ්‍යාපනය හැදෑරීමේ දී මෙම ග්‍රන්ථය කියවීමෙන් ජීවිත යහපත් පිළිවෙතකට සලසා ගැනීමට ඉවහල් විය. එවැන්නන් හට පමණක් නොව අපටත් එය ප්‍රයෝජනය වන අතර, ඉදිරියට මෙය කියවීමෙන් දැනුමට හා මනසට සුවයක් ලබනු ඇත.

විපත්ති කාල සඤ්ජාතඞ

දුර්වාර යෙන කෙනවිත්

සායං පද්මවනේ ඡාතා

හානිඞ කෙන නිවාය්‍ය¡¡තෙ

දෛවය අනුව කාලානුරූපව විඳීමට ඇති විපත්තියක් වේ නම් එය සිදු වන්නේමය. වැළකිය නොහැක. සවසට නෙලුම් විලෙහි මල් පරවීයාම කිසිවෙකුට නැවතිය හැකිද? නොහැක්කේමය. එය එසේමය.

පින් පව් අනුව සියල්ලම සිදුවන බව නියමයයි. පිළිගැනීමෙන් හා විශ්වාසයෙන් කටයුතු කිරීම අනුවද පෙනීයයි. සිදුවීමට ඇති දෙයක් ඇත්නම් එය කුමන අවස්ථාවකදී සිදුවන්නේදැයි තීරණයකට ගැනීමට නොහැකිය. උදයට හිරු පායයි. සවසට බැස යන හිරු කිසිවෙකුටත් නැවතිය නොහැක. පියුමත් අගනා වස්තුවකි. පිපී ඇති විට සිත් ගන්නා දැකුමකි.

කණට තානං ඛලානාක්ෂු -

විවිධෛව ප්‍රතික්‍රියා

උපානහා මුඛහඹෙගා ච

දූරතොවා විවජිනම්

කකුලෙහි කටු ඇනීම මෙන්ම දුදනන්ද වැළැක්වීම දෙපරිදි සිදුවේ. තමන් ආවරණයක් ගැනීම එකකි. අනෙක ඈත සිටම ඒවායෙන් වැළකීමය. ස්වභාවිකව හෝ අස්වාභාවික උපද්‍රවයක් පැමිණේ යැයි හැඟී යන බව කෙසේ හෝ දැනීමකින් සිදුවෙයි. ඒවාට කලක සිටි මැලිකමට කටයුතු කර ගැනීමට මෙහි දැනුවත් කර ඇත.

මනුෂ්‍යං මධුරං නිත්‍යාං -

යදින ස්‍යාත් පරාශ්‍රයඞ

සුභෘද්හිඞ ස්වාදුසලීෙලෙඞ -

සුභාෂිතර සෛරවී

නිතර අනුන් ඇසුරු කිරීමක් නොවන්නේ නම් (සිතිය යුත්තේ ) මිතුරන් ඇසුරු කිරීම, මධුර වූ ජලය සහ පි‍්‍රය වචනය යන මේ සැමට වඩා මිනිසත් බව මිහිරි උතුම් වන්නේය.

යෙදෙන කාලය තුළදී තවත් අය ආශ්‍රය කිරීමට හැකියාවක් ඇති වන්නේ නැත්නම්, තමා සිතා ගත යුත්තේ මිහිරි හා මධුර වූ ජලයත් සතුටු සාමිචි පි‍්‍රය වූ වචන ආදියටත් වඩා තමා ලබාගත් මිනිසත් භාවය උසස් උතුම් දායාදයක් ලෙසිනි.

ප්‍රලයෙ භින්නමයසිදා -

භවන්ති කිල සාගරාඞ

මය්‍ය¡¡ාදා භෙමිච්ඡන්ති -

ප්‍රලයෙපින සාධවඞ

කල්පාන්තයෙහි සමුද්‍රයේ වෙරළ ඉක්මවා ගලා යන්නාහ. සත්පුරුෂ අය කවර විනාශයක වුවද ආචාර ධර්ම, යහපත් ගුණ ධර්ම විනාශ කිරීමට කැමැති නොවෙති.

අද හෙට නොවෙන කල්පාන්තයෙහි, (ලෝක විනාශය) සමුද්‍රය, මහ මුහුද වෙරළ, සීමාවක් නොමැතිව ගොඩ බිම වෙත ගලා ගොස් ලෝකයම විනාශව ගියත්, යහපත ගුණධර්ම සිරිත් විරිත් ගරුත්වය, කරන හොඳ ගති ඇති පුරුෂයන් තමාගේ ගුණවත් බව නැති කර ගැනීමට කැමැති නොවෙති.

ශ්‍රැයතාං ධම්ම ස්වීස්වං

ශ්‍රැත්වා, චෛවවධාQනාම්

ආනමනඞ ප්‍රතිකුලානී

පරේෂාං න සමාවරෙත්

සියලුම ධර්මයෙන් අසනු ලැබේවා. අසා ඒ සම්බන්ධව පරීක්ෂා කරනු ලැබේවා. එම පරීක්ෂාව මඟින් තමන්ම අපි‍්‍රය යමක්වේද එය අනුන්ට ද අපි‍්‍රය වන බැවින් නොකරන්නේ ය.

තමන්ට අපි‍්‍රය හා අකමැති දෙයක් ඇත්නම් අනුන්ට ද එසේම අපි‍්‍රය වන හෙයින් නොකරයි. එයද ධර්මතාවයකි.

ජලබින්ධු නිපාතෙන -

ක්‍රමසඞ පුය්‍ය¡¡තෙ ස්ටඞ

ස හෙතු සසර්ව විද්‍යානං

ධම්මස්‍ය ච ධනසිස්ච

ජලය බින්දු ටික ටික වැඩි වීමෙන් භාජනය පිරෙන්නේ ය. ඒ ආකාරය සියලු ශාස්ත්‍රයන්ද ධර්මයන්ද, ධනයද එක්කාසු වී පිරීයන්නේය.

ජලය බින්දුව බින්දුව බැගින් එකතු වූ විට භාජනයක් පිරීයනවා ඒ ආකාරයටම දැන උගත් ශාස්ත්‍රයත් ධර්මයත් ධනයත් එකතුව පවතින බව පෙන්වාදීමකි.

දුර්භික්ෂ

දුර්භික්ෂ චාන්නදාතාරං

සුභික්ෂෙව හීරණ්‍යදම්

භයේ ව්‍යහදාතාරං

සර්වගෙ¡¡පි බහුමන්‍යතෙ

දුර්භික්ෂයෙහි ආහාරපාන, දෙන නැතැත්තාට ද සුර්භික්ෂයෙහි හෙවත් යහපත් කාලයෙහි රත්රන් දෙනු තැනැත්තාට ද බියක් පැමිණි විට අභය දෙන තැතැත්තාට දෙව්ලොව පවා බුහුමන් ගෞරව කරන්නේ ය.

ආහාර පාන, සැප සම්පත් හිඟවන, ජලය දුර්භික්ෂය හෙවත් හිඟ කාලය ලෙස සලකයි. සුභික්ෂය යනුවෙන් හඳුන්වා දෙන්නේ යහපත් සශ්‍රීක කාලය ලෙසයි. රත්තරන් පවා දීමට ද හැකිවෙයි. භයක් චකිතයක් නොමැතිව අභය දානය දීම ආදිය කරන්නාට මෙලොව පමණක් නොව පරලොව වැනි දෙව්ලොවදී ගරු බුහුමන් ගෞරවය හා පිළිගැනීමට උසස් ලෙස සැලකීමට ද හේතුපල උදා කරන බව පෙනී යයි.

සත්‍යං මනොරාමඞ කාමඞ

සත්‍යං රම්‍යා විභූතයා

කිනනු මතතාඩඟ නාපාඩග -

භව්ගලොලං හි ජීවිතම්

රූප, ශබ්ද, ගන්ධ, රස, ස්පර්ෂ යන පංචකාම සම්පත්තීන් සත්‍ය වශයෙන්ම අලංකාරය. රමණීය වේ. එම පංචකාම සම්පතීන් අනුනව කරන සත්වයාගේ ප්‍රාණය තරුණ ස්ත්‍රීන්ගේ බැල්මට සසල වන්නේ ය. සියලු දෑ ස්ථිර නොවේ. ඔවුන්ගේ එම බැල්ම චපල වන්නා සේ සියලු දේ අස්ථීරය.

දහමින් කියවෙන පංච කාම වස්තූන්, මේ සියල්ල ශරීරයට හිමිවෙයි. එම සියල්ල ශරීරය පිනවීමට සමත් වෙයි. අලංකාරත්වය හා රමණීයත්වය පලක් වෙයි. මේ පංචකාම වස්තුව කෙරෙහි ආශාව අනුව කටයුතු කරන්න. ප්‍රාණය හා ජීවිතය යෞවනියකගේ තියුණු වසඟයකට බැල්මකට හසුව සසළ වීම හෙවත් ලතවීමකට පත් වේ. එසේම ජීවිතය අස්ථිරයටත් විනාශයටත් පත් වී යයි.

ඡ්‍යොතිෂවේදී,

මාකෙහෙල්වල කරුණාපාල