උපන් ළමයකුට, කිසියම් තැනකට, වෙළෙඳ ආයතනයකට, නිවසකට, පොතකට. ඈ විසින් නම් තැබීමේ වුවමනාවන් නොඑක් ලෙස ඇති වන බව ඔබ දනිති. එ වන් විටෙක දී හොඳ නමක් දෙන්නැ යි බොහෝ දෙනා ඉල්ලා සිටිති. මේ හොඳ නම යනු කුමක් ද?

වැඩි දෙනා හොඳ නමක් යනුවෙන් අදහස් කරන්නේ මිහිරට කියැවෙන නම් බව අද ඇතැම් දරු දැරියනට තබා ඇති, අරුත ගැන තේරුමක් නම තැබූවනට ද නැති ඇතැම් නම්වලින් පැහැදිලි වෙයි.

කිසි යම් වෙළෙඳ වියපුරුවකට නිසි වන සිංහල නමක් දුන් විට, ඉංගිරිසි නමක් දෙන්නැ යි ඉල්ලා සිටින්නෝ ද වෙති. ඒ ඉල්ලීම කරන්නේ සිංහලයන් පමණි. කිසි මැ දෙමළ කෙනකු, මුස්ලිම් කෙනකු ඒ ඉල්ලීම කරන්නේ නැති බව, ඒ අය තමන් ගේ වෙළෙඳ වියපුරුවලට තමන් ගේ බසින් තබා ඇති නම්වලින් මැ පෙනෙ යි. සිංහලයා දෑ හැඟුම (ජාතික හැඟීම) අතින් කො තරම් පිරිහී ඇද්ද යනු එයිනුත් ඔප්පු වෙයි.

කෙ සේ වෙතත් නම් තැබීම අපේ ඇතැම් අය හිතනවාට වඩා බැරෑරුම් කටයුත්තක් බව ඒ පිළිබඳින් විදුහුරු වැ විමසා බලන විට පෙනී යයි. අපේ පැරැණියන් ඒ පිළිබඳ නිසි දැනුමක් ඇති වැ, ඒ කටයුතු කැර ඇතත් යටත් විජිත යුගයෙන් පසු ඒ දැනුමත් පිරිහී, කටයුතුත් වි යැකී ඇති බව පෙනෙ යි.

වැඩිදුර තොරතුරු සදහා මෙවර කලාපය බලන්න (සිකුරාදා) >>>

හේමසිරි කුමාරණතුංග